Χειμώνας

Ετούτο το χειμώνα

όλα τα φύλλα βρέθηκαν στο χώμα.

 

Κρύο αγέρι δε βρίσκεις ταίρι

η άδεια φύση ζάλη σου φέρει

οι κορμοράνοι φύγανε πάλι,

τι θ ’αποθέσεις με σπίθες σκέψης;

 

Κέρινοι δρόμοι,

στην πρώτη αχτίδα λιώνουν σαν χιόνι,

χάρτινα σύμβολα σε υγρό κελί·

ποιός ξενιτεύτηκε δίχως γυαλί;

 

Μια πλάνη ύστερη, ανθρώπου χάραγμα,

ίλιγγοι κρύβουνε το γλυκοχάραμα

πυρσοί συνδράμουν· σπηλιές ανάβουν,

για κάποιο αντίδοτο μέσα σου σκάβουν.

 

Όλα στο άπειρο λες και πνιγμένα

σε νερά κρύσταλλα και μολυσμένα.

Στερνή της φύσης μας άγρια μάχη

παιδί αποχείμωνου μέσα της θα ’χει.

 

Πρώτη δημοσίευση στο Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο 2018 του  λογοτεχνικού
δικτυακού τόπου: τοβιβλίο.net

Καλό Χειμώνα!