Τρίτη 28 Μαΐου 2013

His Love / Η αγάπη του



His love quenched him

under a waxen light

in semi-darkness

on the sea’s foaming waves

long ago forgotten.



His love cut him

with the wings of swallows

on a deserted spring balcony

his life apportioned him

in a slice of bread

crumbled, stale

on an abandoned

laid table.



His love sucked him

in the centre of his still lake

it kept on sucking the child with a straw

the child of sorrow

the straw of melancholy.



His love hid him

from the chart

his love rigged him out

as a castaway before even signing on

dressed him in a warm colour

as of an unripe afternoon.



His love hugged him,

held him tight

his love killed him

beautifully…




Translated by Yannis Goumas

Ενα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον κύριο Γιάννη Γκούμα
για την χαρά που μου δίνει και την τιμή που μου κάνει
να μεταφράζει ποιήματά μου.




Η αγάπη του

Τον έσβηνε η αγάπη του
κάτω από κέρινο φως 
σε μισοσκόταδο
πάνω στο αφρισμένο κύμα της θάλασσας
που είχε χρόνους ξεχαστεί.

Τον έκοβε η αγάπη του
 με χελιδονιών φτερούγες
σε ανοιξιάτικο μπαλκόνι ερημικό
τον μοίραζε
φέτα ψωμιού η ζωή του
θρυμματισμένη, μπαγιάτικη
σε τραπέζι στρωμένο
εγκαταλελειμμένο.

Τον ρουφούσε η αγάπη του
στο κέντρο της ακίνητης λίμνης του
όλο ρουφούσε το παιδί με το καλαμάκι
το παιδί της θλίψης
το καλαμάκι της μελαγχολίας.

 
Τον έκρυβε η αγάπη του
από το χάρτη
ναυαγός πριν απ’ το μπάρκο
τον έντυνε η αγάπη του
τον έντυνε χρώμα ζεστό
σαν από άγουρο μεσημέρι.

Τον αγκάλιαζε σφιχτά,
σφιχτά η αγάπη του
τον σκότωνε η αγάπη του,
ωραία…












Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Γη του Ονείρου




Εκεί που ανήλιαγα ποτάμια εκκρίνουν
Τα κύματά τους στα βαθιά,
Κοιμάται εκείνη στη γαλήνη:
Μην την ξυπνάτε πια.

Οδηγημένη από αστέρι,
Ήρθε από πολύ μακριά
Ν’ αναζητήσει της σκιάς τα μέρη
Της μοίρας της χροιά.

Άφησε τ’ ανθισμένα νιάτα,
Και τους αγρούς των σιτηρών,
Για λυκαυγές κρύο στη στράτα
Και ύδατα νέων πηγών.

Διαμέσου ύπνου, σαν να ’ναι πέπλο,
Τον ουρανό βλέπει χλωμό,
Κι ακούει τ’ αηδόνι
Να κελαηδάει με λυγμό

Κοιμήσου, κοιμήσου έναν τέλειο ύπνο
Να διατρέχει μάτια ως καρδιά·
Το πρόσωπό της στραμμένο σε χτύπο
Μιας γης πορφυρής δυτικά.

Την εικόνα ξεκάθαρα δεν διακρίνει
Την πεδιάδα, τους λόφους εκεί·
Της βροχής δεν νιώθει οδύνη
Στο χέρι της νωπή.

Ανάπαυση σαν να ’ναι αιωνίως
Στην ακτή την αρχαία αισίως·
Ανάπαυση στης καρδιάς την καρδιά
Ώσπου ο χρόνος άλλο δεν θα κυλά:

Ύπνος που κανένας πόνος δεν θα ταράξει·
Νύχτα που καμιά αυγή δεν θα χαράξει
Μέχρι που η αναπάντεχη χαρά ξεσπάσει
Και την τέλεια γαλήνη της διαπεράσει.




Christina Rossetti

Μετάφραση: Μαρία Ανδρεαδέλλη



Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

Μάης


Δύσκολο να περιγραφτεί
Ξέρω όμως ότι ήρθε για να ’ρθεί
Μια μέρα ολόφωτη, με φως λαμπερό
Στις αρχές του Μαΐου. Ένας Μάης γλυκός.

Οι παπαρούνες δεν είχαν ακόμα ανθίσει
Ανάμεσα στα φύλλα του σίτου τη λεπτότατη φύση
Τ’ αυγά των πουλιών δεν είχαν ως τότε εκκολαφθεί
Την εγκατάλειψη απ’ το ταίρι κανένα τους δεν είχε δει

Πώς να σας περιγράψω πως ήταν στα βάθη
Το μόνο που ξέρω: υπήρξε μα εχάθει
Έφυγε αντάμα με τον ηλιόλουστο Μάη
Μ’ όλες τις ομορφιές μακριά έχει πάει
Σαν όλες τις ομορφιές έχει φύγει μακριά
Και μ’ άφησε μόνη, ισχνή και γριά.

Christina  Rossetti
Μετάφραση: Μαρία Ανδρεαδέλλη




May


I cannot tell you how it was,
But this I know: it came to pass
Upon a bright and sunny day
When May was young; ah, pleasant May!

As yet the poppies were not born
Between the blades of tender corn;
The last egg had not hatched as yet,
Nor any bird foregone its mate.

I cannot tell you what it was,
But this I know: it did but pass.
It passed away with sunny May,
Like all sweet things it passed away,
And left me old, and cold, and gray.